Valerius Herberger

Herberger spędził swoje wczesne lata we Wschowie, w rodzinie kuśnierza. Po tragicznym odejściu rodziców, znalazł schronienie u swojej ciotki, Barbary Wende. To jej mąż, pastor Martin Arnold, wziął na siebie obowiązek wychowania i edukacji młodego chłopca. Wkrótce młody Valerius uczęszczał do renomowanej szkoły łacińskiej we Wschowie, a następnie kontynuował naukę w szkole w Kożuchowie w latach 1579 – 1582.

W latach 1582–1584, jego pragnienie zgłębiania wiedzy teologicznej zaprowadziło go na uniwersytety we Frankfurcie nad Odrą oraz w Lipsku. Wtedy też zaczął tworzyć protestanckie hymny, z których jego dzieło "Valet will ich dir sagen, du arge falsche Welt" (w tłumaczeniu polskim: "Już się to żegnam z tobą, świecie niestateczny") do dziś jest obecne w polskich ewangelickich śpiewnikach. Hymn ten zyskał popularność dzięki wydaniu w 1782 roku w słynnym Kancjonale Wschowskim, a później zagościł w XIX-wiecznych śpiewnikach regionu Śląska Cieszyńskiego.

Choć Valerius Herberger przetrwał trudne czasy, w tym epidemię dżumy, jego zdrowie zaczęło się pogarszać. W roku 1623 doznał wylewu krwi do mózgu, co znacznie wpłynęło na jego życie. Zmarł ostatecznie w 1627 roku w wyniku kolejnego dolegliwości tego typu. Ostatnie miejsce odpoczynku Herbergera znajduje się na nowym cmentarzu we Wschowie, a dla upamiętnienia jego twórczości, w mieście została nazwana jego imieniem ulica.